کجا بنشينم؟

در مهمانی بالا و پایین مجلس مهم نیست، مهم خواست میزبان است. میزبان بهتر از هر کس به اسرار خانه خود آگاه است. ازاین‌رو بهتر است هر جایی که میزبان برای نشستن تعیین کرد، مهمان آنجا بنشیند.

دراین‌باره امام باقر† می‌فرمایند: إِذَا دَخَلَ‌ أَحَدُكُمْ‌ عَلَى‌ أَخِيهِ فِي رَحْلِهِ فَلْيَقْعُدْ حَيْثُ يَأْمُرُهُ صَاحِبُ الرَّحْلِ، فَإِنَّ صَاحِبَ الرَّحْلِ أَعْرَفُ بِعَوْرَةِ بَيْتِهِ مِنَ الدَّاخِلِ عَلَيْه‌؛ «هرگاه یکی از شما به خانه برادرش وارد شد هر جایی که صاحب‌خانه می‌گوید همان جا بنشیند؛ زیرا صاحب‌خانه به موقعیت خانه‌اش نسبت به مهمان آشناتر است».[1]

مهمانی مجلس اسرار

مهمانی مجلسی دوستانه و صمیمانه است و ممکن است گفت‌وگو‌های خودمانی و یا اسرار زندگی در آن گفته شود. لذا میزبان و مهمان باید از بازگو کردن آنچه که در مجلس مهمانی گفته شده و یا اتفاق افتاده دوری کنند.

رسول خداˆ در سفارشی به جناب ابوذر می‌فرمایند: يَا أَبَا ذَرٍّ الْمَجَالِسُ‌ بِالْأَمَانَةِ وَإِفْشَاءُ سِرِّ أَخِيكَ خِيَانَةٌ فَاجْتَنِبْ ذَلِك‌؛ «ای ابوذر مجالس امانت است و فاش کردن راز برادرت خیانت است؛ از این کار دوری کن».[2]

نیز در بیانی دیگر رسول خداˆ می‌فرماید: إِنَّمَا يَتَجَالَسُ‌ الْمُتَجَالِسَانِ بِأَمَانَةِ اللَّهِ فَلَا يَحِلُّ لِأَحَدِهِمَا أَنْ يُفْشِيَ عَلَى أَخِيهِ مَا يَكْرَه‌؛ «وقتی دو کس هم‌نشین می‌شوند آنچه میانشان می‌گذرد امانت خداست. پس روا نیست که یکی از آنها بر خلاف میل و رضایت برادرش آنچه در آن محفل گذشته است را فاش سازد».[3]

[1]. قرب الاسناد، ص69، ح222.

[2]. مکارم الاخلاق، ص470.

[3]. مجموعة ورام، ج1، ص98.