آداب ميزبان

نيت مهمانی

رسول خداˆ در سفارشی به ابوذر می‌فرمایند: يَا أَبَا ذَرٍّ لِيَكُنْ‌ لَكَ‌ فِي كُلِّ شَيْ‌ءٍ نِيَّةٌ صَالِحَةٌ حَتَّى فِي النَّوْمِ وَالْأَكْلِ؛ «ای ابوذر! باید در هر کاری، نیتی پاک داشته باشی، حتی در خوابیدن و خوردن».[1]

امام علی† می‌فرمایند: عَوِّدْ نَفْسَكَ‌ حُسْنَ‌ النِّيَّةِ وَجَمِيلَ الْمَقْصَدِ تُدْرِكْ فِي مَبَاغِيكَ النَّجَاح‌؛ خویشتن را به داشتن نیت نیکو و قصد زیبا عادت ده، تا در اهدافت کامیاب شوی».[2]

مهمان کافر

دین اسلام به احترام و اکرام مهمان اهمیت ویژه داده است.

در سفارشی رسول خداˆ به امام علی† می‌فرمایند: يَا عَلِيُّ... أَكْرِمِ‌ الضَّيْفَ‌ وَلَوْ كَانَ كَافِراً؛ «ای علی! مهمان را گرامی بدار اگرچه کافر باشد».[3]

[1]. مکارم الاخلاق، ص464.

[2]. تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ح1602.

[3]. جامع اخبار (شعیری)، ص84. «يَا عَلِيُّ أَكْرِمِ الْجَارَ وَلَوْ كَانَ كَافِراً وَ َكْرِمِ‌ الضَّيْفَ‌ وَلَوْ كَانَ كَافِراً» بیان علامه مجلسیŠ در مرآة العقول، أكرم‌ الضيف‌ ولو كان كافرا، وأما الحربي فالظاهر العدم، ثم هما يتفاوتان في الفضل بحسب تفاوت نية القاري أو المطعم واحتياجهما واستحقاق الضيف أو السائل وصلاحهما، والغالب استحبابهما وقد يجبان عند خوف هلاك الضيف والسائل» (مرآة العقول، ج7، ص347).