دندان

امام حسن مجتبی(ع): «الْبُخْلُ أَنْ یَرَى الرَّجُلُ مَا أَنْفَقَهُ تَلَفاً وَمَا أَمْسَكَهُ‌ شَرَفا؛ بخل، آن است که آدمی، آنچه را انفاق کرده است، بر باد رفته بداند و آنچه را نگه داشته است، (مایه) بزرگی بشمارد».[1]

[1]. الدره الباهره، ص22؛ نزهة الناظر، ص122،ح199؛ کشف الغمه، ج2، ص191؛ العدد القویه، ج4، ح34.