احتیاط

پیامبر اکرم(ع): «الْبَخِیلُ‌ مُبَغَّضٌ‌ فِی السَّمَاوَاتِ مُبَغَّضٌ فِی الْأَرْضِ؛‌ بخیل،‌ هم در آسمان‌ها و هم در زمین، سخت منفور است».[1]

مردی به غلام خود گفت: «غذا بیاور و در را ببند». غلام گفت: واجب است که اول در را ببندم و بعد غذا بیاورم. گفت: تو را از بندگی خودم آزاد کردم؛ چون احتیاط را رعایت کردی.[2]

مریز پیش بخیل آبروی خود زنهار[3] که آب تیشه سزاوار نخل بی ثمرست[4]و[5]

[1]. الکافی، ج4، ص39؛ تفسیر نورالثقلین، ج5، ص683؛ الوافی، ج10، ص480.

[2]. کلیات عبید زاکانی، ص420.

[3]. بر حذر باش،به پرهیز.

[4]. نخل بی‌ثمر را باید با تیشه آبیاری کرد.کنایه از قطع آن.

[5]. صائب تبریزی، غزل 1679.