دیباچه

بخل، از نکوهیده‌ترین صفت‌ها و بخیل از ناخوشایند‌ترین آدم‌هاست. در سرتاسر احکام و سفارش‌های آیین‌ انسان‌ساز اسلام، توصیه به سخاوت و گشاده‌دستی هویدا و نکوهش سهمگین خشک‌دستی و خساست، روشن است. افزون بر معارف الهی، بخل و بخل‌ورزان در فرهنگ عمومی مردم نیز اقبالی ندارند و همه‌جا تیر تند نهی و مذمت را به جان خریده‌اند. ادبیات ما لبریز از داستان‌ها، ضرب‌المثل‌ها و شعرهایی است که جماعت مال‌اندوز و تنگ‌چشم را اندرز داده، رفتارشان را نقد کرده و حتی جاهایی نیز طبع ناپسندشان را به سخره گرفته است.