واسطه‌ى كمك به نيازمند متوسّل‌

ارتباط معنوى مرحوم ميرزا قدس سره‌

فاضل محترم حجّت الاسلام بندانى مى‌گويد: مدتى سخت گرفتار شده و در مضيقه بودم به طورى كه احتياجى داشتم كه بايد تأمين مى‌كردم. روزى قبل از درس مرحوم ميرزا قدس سره به حرم مطهّر مشرّف شدم، با دلى محزون و اشكى روان بر ديدگان، دست به دامان كريمه‌ى اهل بيت آويخته و از آن حضرت تقاضا نمودم مرا در حل اين مشكل يارى نمايند. درس كه پايان يافت به خود گفتم، بروم و در راه مسايلى را كه دارم از مرحوم ميرزا قدس سره سؤال كنم. با ميرزا قدس سره همراه شدم و در بين راه مسايل خود را مطرح كردم و در نزديك منزل ايشان با ميرزا خداحافظى كردم، ناگهان مرحوم ميرزا قدس سره فرمود: بيا داخل خانه، كار دارم. آن‌گاه پاكتى را كه حاوى پولى بود به من دادند و گفتند: «تو به اين احتياج دارى!» بسيار غافلگير شدم و پاكت را از دست مبارك ايشان گرفتم و در بين راه آن را شمردم. ديدم به مقدار ما يحتاج من است و خدا را شكر كردم. مقام مرحوم ميرزا قدس سره بر من واضح بود و مى‌دانستم كه ايشان يك ارتباط معنوى قوى دارند؛ ولكن اين كارشان مرا بيشتر شيفته‌ى ايشان كرد و هنوز كه هنوز است، داغ هجران او بر دل من باقى است و خارج نمى‌شود و واقعاً رحلت اين عالم ربانى مصداق‌ «يَوْمٌ عَلى آلِ الرَّسُول عَظِيمٌ» است.