امانتدارى‌

مرحوم ميرزا قدس سره امين و حافظ وجوه شرعيه‌

فرزند فقيه مقدّس ميرزاى تبريزى قدس سره مى‌گويد: در سفرى كه به خارج از كشور داشتم، والد يكى از تجّار بزرگ فوت كرده بود و مى‌خواستند ثلث ارث را تقديم مرجع كنند كه بعد از محاسبه مبلغ سنگينى شد و آن تاجر از من خواهش كرد كه به مرحوم ميرزا قدس سره بگويم، اجازه دهد اين مبلغ را سرمايه گذارى كنم و درآمد حاصله، توسط خود مرحوم ميرزا قدس سره صرف حوزه شود. فرزند مرحوم ميرزا قدس سره مى‌گويد: بعد از بازگشت از سفر خدمت مرحوم ميرزا قدس سره عرض كردم كه اين تاجر اين گونه مى‌گويد. چون ظهر بود و ميرزا قدس سره خسته بودند، جوابى ندادند؛ بعد از ظهر همان روز، مرحوم ميرزا قدس سره مرا صدا زده و گفتند: «فرزندم! به آن تاجر بگو من به اين پول احتياج ندارم من نمى‌توانم سرمايه‌گذارى را قبول كنم. اين پول متعلق به حضرت ولىّ عصر عليه السلام مى‌باشد، من فقط واسطه هستم و نمى‌توانم رضايت امام عليه السلام را جهت سرمايه گذارى احراز كنم. من چند صباحى مهمان هستم و خداوند اين توفيق را به من داده كه در فتره‌اى از زمان به عنوان خادم حضرت ولى عصر عليه السلام انجام وظيفه كنم، من هر آنچه رضايت اوست، انجام مى‌دهم و اين اموال متعلق به ولى عصر عليه السلام است، ايشان خود ضامن حوزه و احتياجات آن است و نيازى به سرمايه‌گذارى نيست.

شما به آن آقا خبر بدهيد كه اگر پولى برسد، خرج شهريه‌ى طلّاب‌