«إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ»[1]

زُهدِ مرحوم ميرزا قدس سره‌

حجّت الاسلام والمسلمين حاج شيخ محمود مددى مى‌گويد: يك روز صبح در محضر حضرت استاد ميرزا جواد تبريزى قدس سره نشسته بوديم و استاد قدس سره از مبانى منهاج الصالحين سخن مى‌گفتند، در آن اثنا پيرمردى به محل مباحثه وارد شده و در گوشه‌اى نشست، بعد از چند لحظه مرحوم ميرزا قدس سره رو به پيرمرد نموده و فرمود: بفرماييد با كسى كارى داشتيد؟ پيرمرد گفت: بله، با ميرزا جواد تبريزى كار دارم، مرحوم آقا قدس سره فرمود: بفرماييد خودم هستم، كارتان چيست؟ پيرمرد يك لحظه مكث كرد و غرق در چهره‌ى مرحوم آقا شد كه چگونه امكان دارد مرجعى با آن عظمت، چنين ساده و بى تشريفات زندگى كند؟ آرى حقيقت امر چيزى غير از اين نمى‌تواند باشد كه خداوند متعال به مردان بزرگ آن عظمت را داد، زيرا كه پشت به دنيا نموده و دنياى فانى را ترك كرده است و آخرت را سراى خويش قرار داده‌اند. مرحوم ميرزا قدس سره و ديگر مردان خدا، با سرمشق قرار دادن آيات و رواياتى كه راه بندگى و تقرب الى اللَّه را تبيين نموده است، پيشرو در تهذيب نفس و تطهير باطن بودند، در روايتى خداوند به حضرت موسى عليه السلام مى‌فرمايد: اگر خواهان تقرب الى اللَّه هستى، داراى سه خصلت باش. «الزهد في الدنيا

[1]. سوره‌ى شعراء، آيه‌ى 89.