توكّل‌

مرحوم ميرزا قدس سره و توكّل در دوران تحصيل‌

حجّت الاسلام والمسلمين نائينى مى‌گويد: توفيق داشتيم گاهى وقت‌ها بعد از درس خدمت مرحوم ميرزا قدس سره مى‌رسيديم و سؤالاتى را در محضر ايشان مطرح مى‌كرديم و گاه ايشان از خاطرات دوران تحصيل در نجف اشرف سخن مى‌گفت: ايشان قدس سره مى‌فرمودند: ما وقتى در نجف بوديم، توفيق داشتيم صبح‌ها به درس استاد الفقهاء سيّد خوئى رحمه الله حاضر شويم و خدا مى‌داند، نمى‌دانستم كه براى ظهر غذا داشتيم يا خير؟

با ذوق و شوق خاص در درس حاضر مى‌شديم و فقط فكر و ذكرمان استفاده كردن از محضر استاد و تلاش جهت نشر آن بود. ديگر اينكه وضع خوراكمان چطور باشد، اصلًا به آن فكر نمى‌كرديم. حاج آقاى نائينى مى‌گويد: هنوز صداى استاد را مى‌شنوم كه مى‌فرمود:

هنگامى كه صبح‌ها در كلاس سيد خوئى رحمه الله حاضر مى‌شدم نمى‌دانستم كه براى ظهر غذا داريم يا خير، لكن عنايت ولى عصر عليه السلام به طلّاب در آن زمان سخت مشهود بود و هيچ‌گاه پيش نيامد كه مشكل حل نشود.

فشار در زندگى بود و مشكلات طلّاب را احاطه مى‌كرد، لكن حل مى‌شد. لذا طلّاب بايد كار را براى خدا انجام دهند تا خداوند آنها را در درس خواندن كمك كند و به بركت وجود امام عصر عليه السلام مشكلات حل مى‌شود، گاهى ممكن است انسان خسته شود، لكن اگر اين گونه فكر