اهتمام به درس‌

جدّيت مرحوم ميرزا قدس سره در درس‌

فاضل محترم شيخ اسماعيل گلدارى بحرانى مى‌گويد: من صبح از خواب بيدار شدم، مشاهده كردم كه تمام خانه را برف در بر گرفته، مردد بودم كه به درس بروم يا خير، برف به شدّت مى‌باريد و با زحمت توانستم خود را مهيّا كنم، از خانه خارج شده و از كنار حرم مطهّر به طرف محل درس حركت مى‌كردم. از شدّت بارش برف و سرما خيابان خلوت بود، ناگهان مشاهده كردم، يك طلبه عباى خود را بالاى سر كشيده، در حالى كه بارش برف شديد بود و تمام عباى وى برفى شده بود، در حال حركت است، نزديك كه شدم ديدم مرحوم ميرزا قدس سره است! كتاب وسايل الشيعه در دست دارد، پاهايم سست شد و لحظه‌اى در صورت آن مرجع نورانى خيره شدم، گفتم: خدايا اين نايب امام با اين سنى كه دارد با اين جدّيت به درس مى‌رود و ما كه جوان هستيم، مردد بوديم. بسيار حركت ميرزا قدس سره مرا تحت تأثير قرار داد و هرگاه ياد آن صحنه مى‌افتم، به فكر فرو مى‌روم كه خدايا! اينان چقدر مقرّب درگاه تو هستند كه اين گونه شب و روز براى حفظ مذهب و نشر آن تلاش مى‌كنند، اين عمل ميرزا قدس سره موجب شد، تغيير كلى در درس خواندنم به وجود آيد، خدا ايشان را رحمت كند كه تمام حركاتش درس بود. ايشان اولًا درس ولاء و حبّ اهل بيت عليهم السلام را به ما ياد داد و در قلوب ما تحوّلى عظيم ايجاد كرد، سپس چگونگى درس خواندن و جدّيت در تحصيل را عملًا نشانمان داد، يادش گرامى باد.