استحباب لعن‌

در رواياتى كه به سر حدّ تواتر رسيده، بر كسانى كه به اهل بيت عليهم السلام ستم كرده‌اند و حقوق ايشان را به ناروا گرفته‌اند و آنان را كشته‌اند لعنت شده است و در بسيارى از آن روايات آمده است كه مراقبت و مواظبت بر لعن بر چنين افرادى مطلوبيت و استحباب دارد.

در صحيفه سجاديه از امام زين العابدين عليه السلام در دعاى روز جمعه و عيد قربان آمده است:

«اللّهُمَّ هذا يَوْمٌ مُبارَكٌ مَيْمُونٌ، وَالمُسْلِمُونَ فِيهِ مُجْتَمِعُونَ فِي أَقْطارِ أَرْضِكَ، يَشْهَدُ السّائِلُ مِنْهُمْ وَالطّالِبُ وَالرّاغِبُ وَالرّاهِبُ وَأَنْتَ النّاظِرُ فِي حَوائِجِهِمْ ...- إلى‌ أَنْ قالَ: اللّهُمَّ انَّ هذا المَقامُ لِخُلَفائِكَ وَأَصْفِيائِكَ وَمَواضِعِ أُمَنائِكَ فِي الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ الَّتِي اخْتَصَصْتَهُمْ بِها قَدِ ابْتُزُّوها، وَأَنْتَ المُقَدِّرُ لِذْلِكَ ...- إلى‌ أَنْ قالَ: حَتّى‌ عادَ صِفْوَتُكَ وَخُلَفاؤُكَ مَغْلُوبِينَ مَقْهُورِينَ مُبْتَزِّينَ، يَرَوْنَ حُكْمَكَ مُبَدَّلًا ...

- إلى‌ أَنْ قالَ: اللّهُمَّ الْعَنْ أَعْداءَهُمْ مِنَ الأَوَّلِينَ وَالآخِرِينَ، وَمَنْ رَضِيَ بِفِعالِهِمْ، وَأَشْياعِهِمْ وَأتْباعَهُمْ‌

...[1]؛ پروردگارا! اين روزى است پر بركت و فرخنده كه مسلمان‌ها در گوشه و كنار زمين تو گرد هم آيند و همگى از تو خواستار آمرزش‌اند و دست نياز به درگاهت دراز كرده‌اند، همه به تو اميدوارند و از غضب تو بيمناك‌اند و تو به حوائجشان آگاهى و به احوالشان بينايى ...- تا اين‌كه مى‌فرمايد: بارالها! اين جايگاه (خلافت و خواندن خطبه و اقامه نماز عيد) مقام ويژه خلفا و برگزيدگان تو

[1]- صحيفه سجاديه كامله، دعاى 48( دعاى روز عيد قربان و روز جمعه)، ص 354؛ جمال‌الاسبوع، ص 267؛ المصباح الكفعمى، ص 434.