شرائط وضو

شرائط صحيح بودن وضو چند چيز است:

«شرط اول» آنكه آب وضو پاك باشد.

«شرط دوم» آنكه مطق باشد.

مسأله 271- وضو با آب نجس و آب مضاف باطل است اگرچه انسان نجس بودن يا مضاف بودن آن را نداند يا فراموش كرده باشد. و اگر با آن وضو نمازى هم خوانده باشد، بايد آن نماز را دوباره با وضوى صحيح بخواند.

مسأله 272- اگر غير از آب گل آلود مضاف آب ديگرى براى وضو ندارد، چنانچه وقت نماز تنگ است بايد تيمّم كند، و اگر وقت دارد، بايد صبر كند تا آب صاف شود وضو بگيرد.

«شرط سوم» آنكه آب وضو وفضائى‌كه در آن وضو مى‌گيرد، در حال مسح بلكه بنابر احتياط واجب در حال شستن نيز مباح باشد.

مسأله 273- وضو به آب غصبى و به آبى كه معلوم نيست صاحب آن راضى است يا نه حرام و باطل است. و نيز اگر آب وضو از صورت و دستها در جاى غصبى بريزد، چنانچه در غير آنجا نتواند وضو بگيرد، تكليف او تيمّم است. و اگر در غير آنجا بتواند وضو بگيرد، لازم است كه در غير آنجا وضو بگيرد، ولى چنانچه در هر دو صورت معصيت كرده و همانجا وضو بگيرد وضويش صحيح است.

مسأله 274- وضو گرفتن از حوض مدرسه‌اى كه انسان نمى‌داند آن حوض را براى همه مردم وقف كرده‌اند يا براى محصّلين همان مدرسه، در صورتى‌كه معمولا مردم از آن حوض وضو مى‌گيرند اشكال ندارد.

مسأله 275- كسى كه نمى‌خواهد در مسجدى نماز بخواند، اگر نداند حوض آن را براى همه مردم وقف كرده‌اند يا براى كسانى كه در آنجا نماز مى‌خوانند، نمى‌تواند از حوض آن وضو بگيرد، ولى اگر معمولا كسانى هم كه نمى‌خواهند در آنجا نماز بخوانند از آن حوض وضو مى‌گيرند، مى‌تواند از آن وضو بگيرد.