احكام معامله سلف:

مسأله 2121- انسان نمى‌تواند جنسى را كه سلف خريده، پيش از تمام شدن مدّت به غير فروشنده‌اش بفروشد، و بعد از تمام شدن مدّت اگرچه آن را تحويل نگرفته باشد، فروختن آن اشكال ندارد، ولى فروختن غلّه مانند گندم و جو و ساير اجناسى كه با وزن يا پيمانه فروخته مى‌شود پيش از تحويل گرفتن آن جايز نيست مگر اينكه به قيمت خريدش بفروشد يا به خود فروشنده‌اش بفروشد.

مسأله 2122- در معامله سلف اگر فروشنده جنسى را كه قرارداد كرده در موعدش بدهد، مشترى بايد قبول كند. و نيز اگر بهتر از آنچه قرار گذاشته بدهد و طورى باشد كه از همان جنس حساب شود، مشترى بايد قبول نمايد.

مسأله 2123- اگر جنسى را كه فروشنده مى‌دهد، پست‌تر از جنسى باشد كه قرارداد كرده، مشترى مى‌تواند قبول نكند.

مسأله 2124- اگر فروشنده بجاى جنسى كه قرارداد كرده، جنس ديگرى بدهد، در صورتى كه مشترى راضى شود اشكال ندارد.

مسأله 2125- اگر جنسى را كه سلف فروخته در موقعى كه بايد آن را تحويل دهد ناياب شود و نتواند آن را تهيه كند، مشترى مى‌تواند صبر كند تا تهيه نمايد، يا معامله را بهم بزند و چيزى را كه داده پس بگيرد.

مسأله 2126- اگر جنسى را بفروشد و قرار بگذارد كه بعد از مدّتى تحويل دهد و پول آن را هم بعد از مدّتى بگيرد، بنابر احتياط واجب معامله باطل است.

فروش طلا و نقره به طلا و نقره‌

مسأله 2127- اگر طلا را به طلا و نقره را به نقره بفروشد، سكّه‌دار باشند يا بى‌سكّه در صورتى كه وزن يك از آنها زيادتر باشد، معامله حرام و باطل است.

مسأله 2128- اگر طلا را به نقره، يا نقره را به طلا بفروشد، معامله صحيح است و لازم نيست وزن آنها مساوى باشد.