مسأله
1469- موقعى كه مأموم نيّت مىكند، بايد امام را معيّن نمايد، ولى دانستن
اسم او لازم نيست، و اگر نيّت كند اقتدا مىكنم به امام جماعت حاضر، نمازش صحيح
است.
مسأله
1470- مأموم بايد غير از حمد و سوره چيزهاى نماز را خودش بخواند، ولى اگر
ركعت اول يا دوم او ركعت سوم يا چهارم امام باشد، بايد حمد و سوره را بخواند.
مسأله
1471- اگر مأموم در ركعت اول و دوم نماز صبح ومغرب و عشا صداى حمد وسوره
امام را بشنود، اگرچه كلمات را تشخيص ندهد، بايد حمد و سوره را نخواند، و اگر صداى
امام را نشنود مستحباست حمد وسورهرا بخواند ولىبايد آهسته بخواند وچنانچه سهواً
بلند بخواند اشكالندارد.
مسأله
1472- اگر مأموم بعضى از كلمات حمد و سوره امام را بشنود، احتياط واجب آن
است كه حمد و سوره را نخواند.
مسأله
1473- اگر مأموم سهواً حمد و سوره را بخواند، يا خيال كند صدائى را كه
مىشنود صداى امام نيست و حمد و سوره را بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده، نمازش
صحيح است.
مسأله
1474- اگر شك كند كه صداى امام را مىشنود يا نه، يا صدائى بشنود و نداند
صداى امام است يا صداى كس ديگر، مىتواند حمد و سوره را بخواند.
مسأله
1475- مأموم در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر نبايد حمد و سوره را
بخواند، و مستحب است بجاى آن ذكر بگويد.
مسأله
1476- مأموم نبايد تكبيرة الاحرام را پيش از امام بگويد، بلكه احتياط
واجب آن است كه تا تكبير امام تمام نشده تكبير نگويد.
مسأله
1477- اگر مأمومسهواً پيشاز امام سلامدهد، نمازش صحيح است
ولازمنيستدوباره با امام سلام دهد، بلكه ظاهر اين است كه اگر عمداً هم پيش از
امام سلام دهد نمازش اشكال ندارد.
مسأله
1478- اگر مأموم غير از تكبيرة الاحرام و سلام، چيزهاى ديگر نماز را پيش
از امام بگويد اشكال ندارد، ولى اگر آنها را بشنود، يا بداند امام چه وقت مىگويد،
احتياط مستحب آن است كه پيش از امام نگويد.