1- شك در چيزى كه محل آن گذشته است:

مسأله 1177- اگر در بين نماز شك كند كه يكى از كارهاى واجب آن را انجام داده يا نه، مثلا شك كند كه حمد خوانده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد نشده، بايد آنچه را كه در انجام آن شك كرده بجاآورد، و اگر به كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد مشغول شده، به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 1178- اگر در بين خواندن آيه‌اى شك كند كه آيه پيش را خوانده يا نه، يا وقتى كه آخر آيه را مى‌خواند شك كند كه اول آن را خوانده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 1179- اگر بعد از ركوع يا سجود شك كند كه كارهاى واجب آن، مانند ذكر و آرام بودن بدن را انجام داده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 1180- اگر در حالى كه به سجده مى‌رود شك كند كه ركوع كرده يانه، لازم است برگشته وركوع را بجاآورد، واگر شك كند كه بعد از ركوع ايستاده يانه، بايد به شك خود اعتنا كند.

مسأله 1181- اگر در حال برخاستن شك كند كه سجده يا تشهّد را بجاآورده يا نه، بايد برگردد و بجاآورد.

مسأله 1182- كسى كه نشسته يا خوابيده نماز مى‌خواند، اگر موقعى كه حمد يا تسبيحات مى‌خواند، شك كند كه سجده يا تشهّد را بجاآورده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند. و اگر پيش از آنكه مشغول حمد يا تسبيحات شود شك كند كه سجده يا تشهّد را بجاآورده يا نه، بايد بجاآورد.

مسأله 1183- اگر شك كند كه يكى از ركنهاى نماز را بجاآورده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بعد از آن است نشده بايد آن را بجاآورد، مثلا اگر پيش از خواندن تشهّد شك كند كه دو سجده را بجاآورده يا نه بايد بجاآورد، و چنانچه بعد يادش بيايد كه آن ركن را بجاآورده بود، چون ركن زياد شده نمازش باطل است.

مسأله 1184- اگر شك كند عملى را كه ركن نيست بجاآورده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بعد از آن است‌نشده، بايد آن را بجاآورد، مثلا اگر پيش‌از خواندن سوره شك كند كه حمد را خوانده يانه، بايد حمد را بخواند، و اگر بعد از انجام آن يادش بيايد كه آن را بجاآورده بود، چون ركن زياد