روى لباس خونى شود، بايد هر كدام را جدا حساب نمود، پس اگر خون روى لباس و آستر كمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد، نماز با آن باطل است.

مسأله 866- اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتى به آن برسد كه اطراف را آلوده كند، نماز با آن باطل است اگرچه خون و رطوبتى كه به آن رسيده به اندازه درهم نباشد، ولى اگر رطوبت فقط به خون برسد و اطراف را آلوده نكند، ظاهر اين است كه نماز خواندن با آن اشكال ندارد.

مسأله 867- اگر بدن يا لباس خونى نشود ولى بواسطه رسيدن به خون نجس شود، اگرچه مقدارى كه نجس شده كمتر از درهم باشد، نمى‌شود با آن نماز خواند.

مسأله 868- اگر خونى كه در بدن يا لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست ديگرى به آن برسد، مثلا يك قطره بول روى آن بريزد، در صورتى كه به بدن يا لباس برسد نماز خواندن با آن جايز نيست.

مسأله 869- اگر لباسهاى كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب كه نمى‌شود با آنها عورت را پوشانيد نجس باشد، چنانچه از مردار و حيوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آنها صحيح است، و نيز اگر با انگشتر نجس نماز بخواند اشكال ندارد.

مسأله 870- چيز نجس مانند دستمال و كليد و چاقوى نجس جايز است همراه نمازگزار باشد، و بعيد نيست كه مطلق لباس نجس كه همراه او است ضررى به نماز نرساند.

مسأله 871- اگر مى‌داند كه خونى كه در بدن يا لباس او است كمتر از درهم است ولى احتمال مى‌دهد كه از خونهائى باشد كه در آنها عفو نيست، جايز است كه با آن خون نماز بخواند و شستن لازم نيست.

مسأله 872- اگر خونى‌كه در لباس يا بدن است كمتر از درهم باشد و نداند كه از خونهائى است كه عفو در آنها نيست، و نماز بخواند و معلوم شود كه از خونهائى بوده كه عفو در آنها نيست اعاده نماز لازم نيست، و همچنين است اگر اعتقاد نمايد كه كمتر از درهم است و نماز بخواند و بعد معلوم شود كه به مقدار درهم يا بيشتر بوده در اين صورت نيز حاجتى به اعاده نيست.