راست بشويند، و هم اگر ممكن است بنابر احتياط مستحب هر يك از سه قسمت بدن را در آب فرو نبرند، بلكه آب را روى آن بريزند.

مسأله 572- كسى را كه در حال حيض يا در حال جنابت مرده، لازم نيست غسل حيض يا غسل جنابت بدهند، بلكه همان غسل ميّت براى او كافى است.

مسأله 573- مزد گرفتن براى غسل دادن اشكال دارد، و اگر كسى براى گرفتن مزد، ميّت را غسل دهد، و در غسل دادن قصد قربت كند آن غسل صحيح است، ولى مزد گرفتن براى كارهاى مقدّماتى غسل اشكالى ندارد.

مسأله 574- اگر آب پيدا نشود، يا استعمال آن مانعى داشته باشد بايد عوض هر غسل، ميّت را يك تيمّم بدهند، و احتياط واجب آن است كه يك تيمّم ديگر هم عوض هر سه غسل بدهند، و اگر كسى كه تيمّم مى‌دهد، در يكى از اين سه تيمّم قصد مافى‌الذمّه نمايد يعنى نيّت كند كه اين تيمّم را براى آنكه به تكليف عمل شده باشد، انجام مى‌دهم، تيمّم چهارم لازم نيست.

مسأله 575- كسى‌كه ميّت را تيمّم مى‌دهد، بايد دست خود را به زمين بزند وبه صورت و پشت دستهاى ميّت بكشد، واگر ممكن‌باشد احتياط واجب آن است كه با دست ميّت هم او را تيمّم بدهد.

احكام كفن ميّت‌

مسأله 576- ميّت مسلمان را بايد با سه پارچه كه آنها را لنگ و پيراهن و سرتاسرى مى‌گويند كفن نمايند.

مسأله 577- لنگ بايد از ناف تا زانو، اطراف بدن را بپوشاند، و بهتر آن است كه از سينه تا روى پا برسد. و پيراهن بايد، از سر شانه تا نصف ساق پا، تمام بدن را بپوشاند، و بهتر آن است كه تا روى پا برسد. و درازاى سرتاسرى بايد به قدرى باشد كه بستن دو سر آن ممكن باشد، و پهناى آن بايد به اندازه‌اى باشد كه يك طرف آن روى يك طرف ديگر بيايد.

مسأله 578- مقدارى از لنگ كه از ناف تا زانو را مى‌پوشاند، و مقدارى از پيراهن كه از شانه تا نصف ساق را مى‌پوشاند، مقدار واجب كفن است، و آنچه بيشتر از اين مقدار در مسأله قبل گفته شد، مقدار مستحب كفن مى‌باشد.