چهارم از موارد تيمّم:

مسأله 311- هرگاه بترسد كه اگر آب را به مصرف وضو يا غسل برساند، دچار زحمت مى‌شود بايد تيمّم نمايد، و جواز تيمّم به اين جهت در سه صورت است:

پنجم از موارد تيمّم:

مسأله 312- كسى كه بدن يا لباسش نجس است و كمى آب دارد كه اگر با آن وضو بگيرد يا غسل كند، براى آب كشيدن بدن يا لباس او نمى‌ماند، بنابر احتياط، بدن يا لباس را آب بكشد و با تيمّم نماز بخواند، ولى اگر چيزى نداشته باشد كه بر آن تيمّم كند، بايد آب را به مصرف وضو يا غسل برساند و با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.

ششم از موارد تيمّم:

مسأله 313- اگر غير از آب يا ظرفى كه استعمال آن حرام است آب يا ظرف ديگرى ندارد، مثلا آب يا ظرفش غصبى است و غير از آن، آب و ظرف ديگرى ندارد، بايد بجاى وضو و غسل تيمّم كند.

هفتم از موارد تيمّم:

مسأله 314- هرگاه وقت به قدرى تنگ باشد كه اگر وضو بگيرد يا غسل كند تمام نماز يا مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مى‌شود بايد تيمّم كند.

مسأله 315- اگر عمداً نماز را به قدرى تأخير بيندازد كه وقت وضو يا غسل نداشته باشد، معصيت كرده ولى نماز او با تيمّم صحيح است.

مسأله 316- كسى كه شك دارد كه اگر وضو بگيرد يا غسل كند وقت براى نماز او مى‌ماند يا نه، بايد تيمّم نمايد.