6- ناسيه:

مسأله 286- ناسيه- يعنى زنى كه مقدار عادت خود را فراموش كرده است- اگر خونى به نشانه حيض ببيند كه كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد آن را حيض قرار دهد، و اگر آن خون بيشتر از ده روز باشد تا هر زمانى كه احتمال بقاء عادت را مى‌دهد، حيض قرار داده و بقيّه استحاضه است، ولى در صورتى كه احتمال بقاء عادتش در بيشتر از هفت تا ده روز باشد، پس از روز هفتم احتياط كند. و در صورتى كه بداند خونى را كه ديده در ايّام عادتش نيست و بعضى از خون اوصاف حيض را داشته باشد و كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد آن را حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد.

مسائل متفرقه حيض‌

مسأله 287- مبتدئه و مضطربه و ناسيه و زنى كه عادت عدديّه دارد، اگر خونى ببينند كه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد بايد عبادت را ترك كنند، و چنانچه بعد بفهمند حيض نبوده بايد عبادتهائى را كه بجانياورده‌اند قضا نمايند.

مسأله 288- زنى كه در حيض عادت دارد، چه در وقت حيض عادت داشته باشد چه در عدد حيض، يا هم در وقت وهم در عدد آن، اگر دو ماه پشت‌سرهم بر خلاف عادت خود خونى‌ببيند كه وقت آن يا شماره روزهاى آن، يا هم وقت و هم شماره روزهاى آن يكى باشد، عادتش بر مى‌گردد به آنچه در اين دو ماه ديده است، مثلا اگر از روز اول ماه تا هفتم خون مى‌ديده و پاك مى‌شده چنانچه دو ماه از دهم تا هفدهم ماه خون ببيند و پاك شود، از دهم تا هفدهم عادت او مى‌شود.

مسأله 289- مقصود از يك ماه، از ابتداى خون ديدن است تا سى روز، نه از روز اول ماه تا آخر ماه.