استحاضه مى‌باشد، و بايد عبادتهائى را كه در روزهاى پيش از عادت و بعد از عادت بجانياورده قضا نمايد. و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت با نشانه‌هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است. و اگر از ده روز بيشتر شود، فقط روزهاى عادت او حيض است، و خونى كه جلوتر از آن ديده استحاضه مى‌باشد، و چنانچه در آن روز عبادت نكرده بايد قضا نمايد. و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت با نشانه‌هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است. و اگر نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد و يا از ده روز بيشتر شود فقط روزهاى عادت، حيض، و باقى استحاضه است.

مسأله 269- زنى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارد اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پيش‌از عادت با نشانه‌هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است. و اگر از ده روز بيشتر شود، روزهائى‌كه‌در عادت خون ديده چنانچه كمتر از سه‌روز باشد باچند روز پيش از آن كه روى هم به مقدار عادت او شود، حيض، و روزهاى اول را استحاضه قرار مى‌دهد. و چنانچه سه روز يا بيشتر باشد آن خون را حيض قرار دهد و روزهاى قبل از زمان عادت را تا به اندازه‌اى كه به مقدار عادت برسد احتياط كند، و اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت با نشانه‌هاى حيض، خون ببيند، و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است. و اگر بيشتر شود بايد روزهائى كه در عادت خون ديده چنانچه كمتر از سه روز باشد با چند روز بعد از آن كه روى هم به مقدار عادت او شود، حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد. و در صورتى كه خونى را كه در عادت ديده سه روز يا بيشتر باشد، در مقدار زيادى تا مقدار عادت احتياط كند.

مسأله 270- زنى كه عادت دارد، اگر بعد از آنكه سه روز يا بيشتر خون ديد پاك‌