مسأله 216- اگر زن در استحاضه كثيره يا متوسطه بخواهد پيش از وقت نماز آيه‌اى را كه سجده واجب دارد بخواند، يا مسجد برود، بنابر احتياط مستحب غسل نمايد، و همچنين است اگر شوهرش بخواهد با او نزديكى كند.

مسأله 217- نماز آيات بر مستحاضه واجب است، و بايد براى نماز آيات وضو بگيرد، و در استحاضه كثيره بايد غسل نمايد و وضو لازم نيست.

مسأله 218- چنانچه در وقت نماز يوميّه نماز آيات بر مستحاضه واجب شود، اگرچه بخواهد هر دو را پشت سرهم بجاآورد، نمى‌تواند هر دو را با يك غسل و وضو بخواند.

مسأله 219- اگر زن مستحاضه بخواهد نمازى را كه قضاى آن مضيق شده بخواند، بايد براى هر نماز، كارهائى را كه براى نماز اداء بر او واجب است بجاآورد.

مسأله 220- اگر زن بداند خونى كه از او خارج مى‌شود خون زخم نيست و شرعاً حكم حيض و نفاس را ندارد، بايد به دستور استحاضه عمل كند، بلكه اگر شك داشته باشد كه خون استحاضه است يا خونهاى ديگر، چنانچه نشانه آنها را نداشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد كارهاى استحاضه را انجام دهد.

حيض‌

حيض، خونى است كه غالباً در هر ماه چند روزى از رحم زنها خارج مى‌شود، و زن را در موقع ديدن خون حيض حائض مى‌گويند.

مسأله 221- خون حيض در بيشتر اوقات، غليظ و گرم و رنگ آن سياه يا سرخ است و با فشار و كمى سوزش بيرون مى‌آيد.

مسأله 222- زنهائى كه سيّده نيستند بعد از تمام شدن پنجاه سال، و نيز زنهاى‌