احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را بپوست هم برساند.

مسأله 92- شستن توى بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمى‌شود واجب نيست، ولى براى آنكه يقين كند از جاهائى كه بايد شسته شود چيزى باقى نمانده، واجب است مقدارى از آنها را هم بشويد، و كسى كه نمى‌دانسته بايد اين مقدار را بشويد، اگر نداند در وضوهائى كه گرفته اين مقدار شسته يا نه، نمازى را كه با آن وضو خوانده و وقتش باقى است با وضوى جديد اعاده نمايد و قضاى نمازهائى كه وقتش گذشته واجب نيست.

مسأله 93- اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد، چنانچه ترى دست به قدرى باشد كه بواسطه كشيدن دست، آب كمى بر آنها جارى شود كافى است.

مسأله 94- بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.

مسأله 95- كسى كه پيش از شستن صورت دستهاى خود را تا مچ شسته، در موقع وضو بايد تا سر انگشتان بشويد. و اگر فقط تا مچ بشويد وضوى او باطل است.

مسأله 96- در وضو شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب و مرتبه دوم مستحب است بنابر مشهور و مرتبه سوم و بيشتر آن حرام مى‌باشد. و اينكه كدام شستن اول يا دوم يا سوم است مربوط به قصد كسى است كه وضو مى‌گيرد، پس اگر به قصد وضو آب به صورت بريزد كه تمام آن را فرا بگيرد، مرتبه اول حساب مى‌شود و لو با چند مرتبه آب ريختن باشد.

مسأله 97- بعد از شستن هر دو دست بايد جلوى سر را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند، و احتياط واجب آن است كه با دست راست مسح نمايد.