مسأله 491- كسى كه مى‌داند روزه براى او ضرر ندارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر دارد، بايد روزه بگيرد، و كسى كه يقين يا گمان دارد كه روزه برايش ضرر دارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر ندارد، بايد روزه نگيرد، و اگر روزه بگيرد صحيح نيست، و اگر شك كند روزه براى او ضرر دارد يا نه دكتر حاذق موثّق بگويد ضرر دارد يا ندارد لازم است از قول او تبعيّت كند.

مسأله 492- اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برايش ضرر دارد، و از آن احتمال، ترس براى او پيدا شود، چنانچه احتمال‌او در نظر مردم‌بجا باشد، نبايد روزه‌بگيرد، واگر روزه‌بگيرد صحيح‌نيست.

مسأله 493- كسى كه عقيده‌اش اين است كه روزه براى او ضرر ندارد، اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته، بنابر احتياط واجب بايد قضاى آن را بجاآورد.

مسأله 494- غير از روزه‌هائى كه گفته شد، روزه‌هاى حرام ديگرى هم هست كه در كتابهاى مفصّل گفته شده است.

مسأله 495- روزه روز عاشورا و روزى كه انسان شك دارد روز عرفه است يا عيد قربان مكروه است.

احكام خمس‌

مسأله 496- در هفت چيز خمس واجب مى‌شود:

اول: منفعت كسب.

دوم: معدن.

سوم: گنج.

چهارم: مال حلال مخلوط به حرام.