و در صورتى كه مكلف شك كند كه داخل آنها جزء ظاهر بدن است يا نه، بنابر احتياط مستحب، آب را به آنها برساند.

(مسئله) اثرى كه بعد از خوب شدن زخم بدن بر روى پوست مانده و به آن مى‌چسبد، در حال وضو كندن آن لازم نمى‌باشد و فقط شستن ظاهر آن لازم است، اگرچه كندن آن آسان باشد.

* فصل اوّل: شرايط وضو

1- يكى از شرايط وضو آن است كه مكلف مانعى از استعمال آب، مانند مرض يا تشنگى فراوانى كه او و يا انسان محترمى را به خطر اندازد، نداشته باشد.

ولى اگر با ترس از تشنگى آب را به مصرف وضو برساند، خصوصاً اگر آب را از بالاى پيشانى ريخته و از ريختن آب نيت وضو نمايد، وضوى او صحيح است.

2- يكى ديگر از شرايط وضو آن است كه مكلف بايد افعال وضو را خودش انجام دهد و اگر كسى او را در شستن و يا مسح كردن كمك نمايد به شكلى كه شستن و يا مسح را عرفاً به خود مكلف نسبت ندهند، وضو باطل مى‌گردد. ولى در صورت اضطرار كه شخص ديگرى مكلف را وضو مى‌دهد، مباشرت لازم نبوده، ولى مكلف بايد خودش نيت وضو داشته باشد و بنابر احتياط وضو دهنده هم نيت وضو بنمايد.