تبريزى (قدس سرّه): در مواردى
كه اعطاى عضو مستلزم جنايت و ظلم بر نفس باشد، جايز بودن آن محل اشكال است و فرقى
بين توانايى شخص اعطا كننده بر روزه و عدم توانايى او نمىباشد. و همچنين در صورتى
كه جان مسلمانى متوقف بر اعطاء عضو باشد، والله العالم.
سؤال
(418) در چه سنى انسان مىتواند كليهاش را به ديگرى عطاء نمايد و آيا شخص غير
بالغ مىتواند كليهاش را با رضايت ولى شرعى خود اعطاء نمايد؟
(بسمه
تعالى): عمل مذكور قابل اشكال است و بعيد نيست كه مطلقاً حرام باشد، والله العالم.
سؤال
(419) آيا جايز است انسان زنده بعضى از اعضاى بدنش را كه قابل استفاده براى او
نمىباشد، به انسانى كه نياز به آنها دارد، اعطاء نمايد؟ مثل شخص نابينايى كه
قرنيه و شبكهى چشم او سالمند و مىخواهد آنها را به شخص ديگرى كه نياز به آنها
دارد، اعطا كند. آيا مىتواند براى بعد از مرگش وصيت به اعطاء عضو نمايد و آيا
اولياء شخص مذكور بعد از مرگ مجازند، به وصيت او عمل نمايند؟
(بسمه
تعالى): اعطاء عضو در مواردى كه در سؤال ذكر گرديد، جايز نمىباشد و جنايت و ظلم
بر نفس محسوب مىگردد.