با توجه به موارد ذكر شده مطرح گرديده، كه اميدواريم جواب آنها را مشروحاً بيان فرماييد؟

سؤال اول: آيا زوجين مى‌توانند بعد از تشخيص مبتلا بودن جنين به اين بيمارى، او را سقط نمايند؟

سؤال دوم: آيا سقط جنين قبل از دميده شدن روح جايز است و اساساً چه زمانى روح دميده مى‌شود؟

سؤال سوم: بر اساس پيشرفت‌هاى علم پزشكى، پزشكان مى‌توانند، نطفه‌ى منعقد شده را در فضايى خارج رحم نگه داشته و با اين عمل نطفه‌ى منعقد از منى مرد و زن را از اول در خارج رحم پرورش داده و آزمايشات پزشكى را بر روى آن انجام مى‌دهند. آيا سقط جنين نطفه‌ى منعقد شده‌اى كه در خارج رحم توليد شده، جايز است. آيا اين آزمايشات و آنچه علم پزشكى جديد در خارج رحم انجام مى‌دهد، جايز است؟

خوئى (قدس سرّه): اسقاط جنين چه بعد از ولوج روح و چه قبل از آن جايز نمى‌باشد، هر چند معلوم شود كه مبتلا به مرض مذكور است.

تبريزى (قدس سرّه): آزمايشات ذكر شده، فى حد نفسه مانعى ندارد، چنانچه قرار ندادن نطفه‌ى منعقد در خارج رحم، در داخل رحم اشكالى ندارد، ولى براى زن جايز نمى‌باشد كه بدن و عورت خود را در نزد اجنبى ظاهر سازد، ولى اگر شوهرش پزشك باشد و اين عمل را انجام دهد، مانعى ندارد و آنچه كه در سؤال ذكر شده، مجوز