امكان دليل هركدام از دو قول بطلان و صحت را بيان فرمائيد؟

بسمه تعالى: نكاح معاطاتى باطل است و دليل بر اين حكم علاوه بر مخالفت اين امر با ارتكازات قطعيه متشرعه، رواياتى است كه در آن تصريح به اعتبار ايجاب و قبول لفظى شده؛ مثل اينكه مرد بايد الفاظ خاصّى را گفته و زن در صورتى كه با لفظ ايجاب، مرد را قبول كرده، زوجه و همسر او مى‌شود و در بعضى از روايات معتبره اين دعا وارد شده: (خداوندا! به كلمات تو من اين زن را بر خود حلال نمودم) كه اين تعبير ظاهر در اعتبار قول و لفظ مى‌باشد، والله العالم.

سؤال (533) من به لطف خدا مسلمان شده و گرايش به مذهب عالى اهل بيت (عليهم السلام) پيدا نمودم و الآن به عنوان يك شخص شيعه به ترويج مكتب اهل بيت (عليهم السلام) مشغولم، ولى پدر و مادر من مسيحى بوده و قبل از اينكه ازدواج متعارف بين اهل كتاب داشته باشند با هم سابقه‌ى رفاقت داشته‌اند و من بر اثر ارتباط جنسى آن دو قبل از ايجاد عقد ازدواج متولد شده‌ام. اكنون اين سؤال مطرح است كه آيا مى‌توانم به عنوان يك مبلّغ امام جماعت شوم؟ آيا تصريح به قول و يا لفظ در ازدواج به نظر شما اعتبار دارد؟ با توجه به اينكه بعضى از علماء نكاح معاطاتى را صحيح دانسته و بعضى ديگر حلال‌زاده بودن امام جماعت را شرط صحت جماعت نمى‌دانند؟

بسمه تعالى: ازدواج معاطاتى صحيح نمى‌باشد و مراد از نكاح معاطاتى انشاء و اعتبار زوجيت مى‌باشد به سبب انجام دادن كارى كه دلالت بر آن داشته باشد، بدون آنكه زوجين از الفاظ مخصوصه استفاده كنند و آنچه در سؤال ذكر شده، ربطى به ازدواج معاطاتى ندارد؛ زيرا در فرض سؤال زن و مرد قبل از ايجاد عقد ازدواج بدون قصد ازدواج با هم ارتباط داشته‌اند