توضيح دهيم.

نكته اول: اسلام دين جهانى جاويدانه‌

اسلام يك دين جهانى ابدى و جاويدانه است و اختصاصى به زمان خاصى يا عصر و دوره خاصى و طايفه و گروه خاصى ندارد. دين اسلام دو بعد از زندگى انسان را تمثيل مى كند: يكى بعد اعتقادى كه ايمان به خداوند يكتا و بى همتا است و ديگرى بعد عملى و رفتار و سلوك خارجى انسان.

بعد اول، ايمان به خداوند تواناى مطلق و ترسيخ و تثبيت اين ايمان در اذهان انسان ها است. با اين ايمان، جنبه سلبى و منفى مشكل بزرگ انسان، درمان مى گردد؛ زيرا ايمان به «مطلق»، الحاد و گم گشتگى را نفى مى كند و انسان را در مسير حركت و رفتارش در عالم هستى، در يك موضع مثبت مسئوليت پذير در برابر تواناى مطلق و در يك طريق معتدل و مستقيم قرار مى دهد و از رفتارهاى انحرافى و اعمال غيرمسئولانه دور نگه مى دارد؛ زيرا الحاد يك نوع گم گشتگى است. انسان گم گشته اى كه ايمان به «مطلق» ندارد، حركت و رفتار و سير و سلوك او در عالم هستى، يك حركت كور و بى هدف است و تحت تأثير عوامل ماحول خود همواره به چاپ و راست انحراف پيدا مى كند. انسان مؤمن در حركت و مسير فردى، خانوادگى و اجتماعى خود از شريعت آسمانى استمداد مى جويد و در هر چيز از تواناى مطلق كمك مى خواهد. نقش ايمان به خداوند،