تعزيرات‌

(مسأله 3227) هركس از روى علم و عمد مرتكب حرامى شود يا واجب الهى را ترك كند، بر حاكم شرع است كه او را به كمتر از حدّ شرعى بر حسب آنچه مصلحت مى‌بيند تعزير نمايد، وموجب تعزيراز دو راه ثابت مى‌شود:

1- دو نفر شهادت دهند.

2- خود شخص اقرار كند.

چنان‌چه حاكم شرع مصلحت ببيند مى‌تواند به مقتضاى علم خود تعزير نمايد [شهادت و اقرارى در ميان نباشد].

(مسأله 3228) اگر كسى به كمتر از چهار مرتبه به زنا يا لواط اقرار كند حدّ بر او جارى نمى‌شود، بلكه تعزير مى‌شود.

(مسأله 3229) اگر كسى زن باكره‌اى را كه زن وكنيز او نيست، با انگشت يا مانند آن افضا نمايد، يعنى پرده بكارت او را از بين ببرد، بنابر مشهور تعزير مى‌شود، ولى در اين نظر اشكال است، واقرب اين است كه به او هشتاد تازيانه مى‌زنند.

(مسأله 3230) اگر ولى طفل، معلم ومانند آن كودك را به جهت تأديب، پنج يا شش بار با نرمى و مدارا بزند مانعى ندارد، همان طورى كه اگر بنده را به جهت تأديب تا ده بار بزند اشكالى ندارد.

(مسأله 3231) كسى كه شراب مى‌فروشد وحرمت آن را مى‌داند ولى حلال نمى‌شمارد تعزير مى‌شود امّا اگر شراب را حلال بشمارد محكوم به ارتداد است و چنان‌چه حرمت شراب را نمى‌داند چيزى بر او نيست امّا بايد حرمت شراب براى او بيان شود تا بعد از اين از فروش شراب خوددارى نمايد.

همچنين است حكم درباره كسى كه چيزى از محرماتى را كه حرمت آن در شريعت اسلام معلوم است حلال بشمارد، مانند مردار، خون، گوشت خوك و ربا و چنان‌چه يكى از آنها را مرتكب شود در صورتى كه حلال نشمارد تعزير مى‌شود.

(مسأله 3232) اگر كسى قبرى را بشكافد ولى كفن را سرقت نكند تعزير مى‌شود.

(مسأله 3233) اگر سرقت كند ولى دست راست نداشته باشد يا بار دوّم سرقت كند وپاى‌