باشد نوه‌ها باپدرانشان مشاركت نخواهند داشت، امّا بين فرزندانِ فرزندان و فرزندان آنها ترتيب نخواهد بود، بلكه حكم ميان آنان به صورت مشاركت خواهد بود، يعنى بالسويه شريكند و ميزان در ترتيب و تشريك اين است كه اگر بگويد: «وقف كردم براى اولادم و اولاد آنها» اين عبارت بر تشريك دلالت مى‌كند و اگر بگويد: «وقف كردم براى اولادم و پس از آنها براى اولاد آنها» يا «سپس براى اولاد آنها» يا «بعد براى اولاد آنها» اين عبارات بر ترتيب دلالت مى‌كند.

(مسأله 2467) اگر براى زيد و فقرا وقف نمايد، ظاهر آن، وقف بر نصف است كه نصف براى زيدونصف براى فقرا است، همچنين اگر بگويد: «اين (خانه) براى زيد وفرزندان عمرو و يا براى فرزندان زيد وفرزندان عمرو يا براى علما و فقرا وقف است» تمام اينها ظهور در مشاركت بصورت نصف دارد.

(مسأله 2468) اگر براى زوّار وقف نمايد، به كسانى كه از خارج براى زيارت مى‌آيند اختصاص دارد، امّا اگر بگويد: «اين وقف است بر هر كسى كه اميرالمؤمنين عليه السلام يا امام حسين عليه السلام را زيارت كند» شامل مردم نجف و كربلا نيز مى‌شود.

بعضى از احكام وقف‌

(مسأله 2469) هرگاه وقف محقق شود، براى واقف وغير او، تبديل وتغيير در موقوف عليه، به اين‌كه وقف را به غير آنها منتقل كند، يا بعضى از آنها را از دايره وقف خارج و ديگرى را داخل نمايد- چنان‌چه اين موضوع شرط نشده باشد- جايز نيست، امّا اگر شرط كند كه چنان‌چه واقف يا ولى بخواهد مى‌تواند كسى را داخل نمايد، در اين صورت داخل كردن كسى ديگر صحيح است و چنان‌چه كسى داخل نشود تااينكه بميرد، وقف بر حال اوّل خود باقى مى‌ماند، يعنى كسى ديگر داخل نمى‌شود و اگر شرط كند كه بعضى از آنها را مى‌تواند خارج كند در اين صورت اگر بعضى را خارج كند، باز وقف صحيح است.

(مسأله 2470) پس از وقف، عين وقفى از ملك واقف خارج و در ملك موقوف عليه داخل مى‌شود و درآمد آن نيز براى او خواهد بود. البته اگر وقف براى مصارف موقوف عليه باشد، عين وقفى در ملك موقوف عليه داخل نمى‌شود، بلكه بايد درآمد آن را در جهت موقوف عليه براساس چگونگى و نحوه وقف به مصرف برساند.