احكام زكات‌

زكات يكى از پايه‌هاى اسلام و وجوب آن يكى از ضروريات دين است و كسى كه آگاهانه آن را منكر شود و حتى طبق بعضى روايات منع كننده آن، كافراست.

شرايط عمومى وجوب زكات‌

1- بلوغ: زكات در مال كسى واجب است كه در طول سال بالغ باشد، لذا در مال كودك زكات واجب نيست.

2- عقل: وجوب زكات مشروط است به اين‌كه مالك غلات چهارگانه در وقت تعلق زكات به آنها (گندم، جو، خرما، كشمش) و مالك احشام سه گانه (شتر، گاو، گوسفند) در طول سال، بايد عاقل باشد.

بنابراين، اگر مالك در وقت تعلق زكات يا در طول سال عاقل نباشد، در مال او زكات تعلق نمى گيرد.

3- آزادبودن: مال بنده، زكات ندارد اما بنده‌اى كه بعضى از آن آزاد گرديده، بعيد نيست كه در مال او اگر به حدّ نصاب برسد زكات تعلق بگيرد، گرچه سهم آزاديش به حد نصاب نرسد.

4- تمكن: پرداخت زكات بر مالك، در صورتى واجب است كه عقلًا وشرعاً تمكن ودسترسى به آن مال داشته باشد در غير اين صورت در اموالى مثل قرض، وديعه ومالى كه درجاى نامعلوم دفن شده ومانند اينها كه مالك نمى‌تواند در آن اموال تصرف نمايد، پرداخت زكات واجب نيست.

5- ملكيت: ملكيت در غلات چهارگانه كه گذشتِ سال در آنها اعتبار ندارد در وقت تعلق زكات و در احشام سه گانه كه مشروط به گذشتِ سال است، در طول سال شرط مى‌باشد.

(مسأله 1111) زكات به مالى تعلق مى‌گيرد كه شرايط عمومى از جمله ملكيت در آن موجود