(مسأله 1059) روزه مانند ساير عبادات از غير بالغ صحيح است.

(مسأله 1060) كسى كه روزه واجب مانند قضاى ماه رمضان و كفاره و غيره بر ذمه دارد، نمى‌تواندروزه مستحبى بگيرد و اگر فراموش كند و بعد از غروب متوجه شود آن روزه صحيح نيست، ولى ظاهراً اگر روزه واجب استيجارى و نذرى و مانند آن داشته باشد، مى‌تواند روزه مستحبى بگيرد، نيز مى‌تواند در صورتى كه روزه واجب دارد براى كسى ديگرى به عنوان اجير روزه بگيرد.

(مسأله 1061) اگر غير بالغ روزه بگيرد و در بين روز اگرچه بعد از زوال بالغ شود، لازم نيست آن روز را تا آخر روزه بگيرد، ولى بنابر احتياط مستحب آن را تمام نمايد.

(مسأله 1062) روزه بر مسافر واجب نيست مگر آن‌كه قصد ده روز اقامت كند يا سى روز در يكجا به حالت ترديد بماند يا كار او مسافرت باشد يا سفر معصيت كند. اگر در شهرش باشد و بخواهد قبل ازظهر سفر نمايد بايد افطار كند و اگر بعد از ظهر سفر كند بايد روزه را بگيرد و بعد قضا نمايد و اگر مسافر قبل از ظهر به وطن يا به محل اقامت خود برسد و كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام نداده باشد، بايدآن روز را روزه بگيرد و اگر بعد از ظهر به وطن يا محل اقامت خود برسد يا در مسافرت روزه را باطل كرده باشد، مستحب است تا غروب امساك كند.

(مسأله 1063) ظاهراً ملاك در شروع سفر، قبل از ظهر و بعد از آن و ملاك در برگشت، ورودبه شهر است نه رسيدن به حد ترخص، پس اگر قبل از ظهر از شهر خارج شود، نمى‌تواند آن روز را روزه بگيرد اگرچه بعد از ظهر به حد ترخص برسد، ولى مسافر تا به حد ترخص نرسيده نمى‌تواند افطار كند و اگر قبل از آن عالماً افطار كند، كفاره بر او واجب مى‌شود.

(مسأله 1064) مسافرت در ماه رمضان اگر براى فرار از روزه باشد مكروه است، مگر اين‌كه مسافرت براى حج يا عمره يا جنگ در راه خدا يا به خاطر مالى كه مى‌ترسد تلف شود، يا به خاطر نجات انسانى كه مى‌ترسد از بين برود يا بعد از روز بيست و سوم ماه باشد. اگر مكلف روزه واجب معينى بر عهده داشته باشد، مثلًا نذر كرده روز جمعه را روزه بگيرد، مى‌تواند در آن روز سفر كند، ولى بايد بعداً قضا نمايد و اگر مكلف در سفر باشد و مسافرت او با روزى مصادف شود كه او نذر كرده بود در آن روز روزه بگيرد، واجب نيست قصد اقامت كند تا آن روز را روزه بگيرد.

(مسأله 1065) پرخورى و جماع در روز ماه رمضان براى مسافر مكروه است و بنابر احتياط مستحبى آن را ترك كند مخصوصاً جماع را.