(مسأله 888) اگر در حال تشهد شك كند كه در ركعت دوم است يا بعد از ركعت اول از روى غفلت، تشهد مى‌خواند، مى‌تواند بنا را بگذارد كه در ركعت دوم است. همچنين اگر در حال تشهد شك كند كه بعد از ركعت چهارم است يا اشتباه كرده بعد از ركعت سوم است، بنا را بگذارد كه بعد از ركعت چهارم تشهد مى‌خواند.

قضاى اجزاء فراموش شده‌

(مسأله 889) اگر در حال ركوع متوجه شود كه يك سجده را فراموش كرده يا تشهد را نخوانده است، بايد بعد از نماز- ونماز احتياط چنان‌چه لازم باشد- قضا نمايد. همچنين اگر در ركعت اخير يك سجده وتشهد را فراموش كند وبعد از سلام وانجام دادن عمل منافى با نماز متوجه شود بايد قضا كند. امّا اگربعد از سلام وقبل از انجام دادن عمل منافى متوجه شود، بايد آنها را انجام دهد و بعد سلام داده، دو سجده سهو براى سلام اضافى بجا آورد. غير سجده وتشهد ديگر اجزاء فراموش شده قضا ندارد. اجزاء و شرايطى كه در نماز واجب است، در قضاى سجده وتشهد فراموش شده نيز واجب است، مانند: پاك بودن بدن و لباس و رو به به قبله بودن و غير اين ها. بين قضاى جزء فراموش شده و نماز با عمل منافى نبايد فاصله بيندازد و اگر با عمل منافى فاصله انداخت بايد نماز را اعاده كند. همچنين بين قضاى سجده وتشهد، نبايد فاصله بيندازد.

(مسأله 890) اگر شك دارد كه بعداز نماز، قضاى سجده و تشهد فراموش شده را به جا آورده يانه، بايد به جا آورد. اگر عمداً ياسهواً كارى كند كه نماز را باطل مى‌كند و بعد شك كند كه قضاى اجزاى فراموش شده را انجام داده يانه، به شك خود اعتنا نكند. اگر شك كند كه سجده يا تشهد را فراموش كرده يانه، قضا واجب نيست.

سجده سهو

(مسأله 891) براى چند چيز سجده سهو- به دستورى كه بعداً گفته مي‌شود- واجب است:

اول: آن كه در بين نماز سهواً حرف بزند.

دوم: شك بين چهار و پنج وبين سه وچهار در صورتى كه گمان به چهار رود.

سوم: آن‌كه تشهد را فراموش كند.