چهارم: آن‌كه وسايل را در كارهايى كه بايد با چيز پاك انجام داد استعمال كند.

اگر اين شرايط محقق شد، اشياء مذكور پاك است و چنان‌چه يكى از شرايط فوق نباشد، به نجاست خود باقى است.

11- استبراء حيوان نجاستخوار

اگر بخواهند حيوان نجاست خوار پاك شود، بايد آن را استبراء كنند؛ يعنى تا مدتى كه بعد از آن مدّت به آن نجاست خوار نگويند، از خوردن نجاست جلوگيرى كنند. بنابر احتياط بايد شتر نجاست خوار را چهل روز، گاو را بيست روز، گوسفند را ده روز، مرغابى را پنج و مرغ خانگى را سه روزاز خوردن نجاست جلوگيرى كنند. در مورد حيوان‌هاى ديگر تا زمانى كه به آن نجاست خوار نگويند، كافى است.

(مسأله 487) همه حيوانات داراى پوست جز حيوان نجس العين، قابل تذكيه هستند، بنابراين اگرذبح شرعى شود، استفاده كردن از پوست و بقيه اجزايش در مواردى كه طهارت شرط است، جايز است.

(مسأله 488) پاكى يك شى ء با چند چيز ثابت مى‌شود: با يقين كه خود مكلف پيدا كند و با شهادت دو نفر يا خبر كسى كه آن شى ء را در دست دارد بشرطى كه وى در معرض اتهام نباشد، بلكه با خبر فرد مورد اطمينان بنابراظهر نيز ثابت مى‌شود. اگر در نجاست چيزى كه قبلًا طاهر بوده شك كند، بنا را بر طهارت بگذارد. اگر در طهارت چيزى كه قبلًا نجس بوده شك كند بنا را برنجاست بگذارد. اگر بداندكه چيزى در يك زمان پاك و در زمان ديگر نجس بوده ونداند كداميك جلوتربوده، ظاهراًحكم به طهارت مى‌شود تاواقع حال معلوم گردد.

احكام ظرفهاى طلا و نقره‌

خوردن وآشاميدن در ظرف طلا ونقره حرام است، ولى بكاربردن آنها براى طهارت از حدث وخبث وغير آنها مانعى ندارد اگرچه احتياط استحبابى ترك آن است، اما خود خوردنى وآشاميدنى كه در آن ظرفها هستند حرام نمى‌باشد.

(مسأله 489) ظرف به چيزى گفته مى‌شود كه آن را براى خوردنى و آشاميدنى استفاده كنند؛