(مسأله 447) اگر نجاست به باطن صابون، گل، چوب، كوزه، نان و مانند اينها نفوذكند، همينكه آب به باطن آنها نفوذكند پاك مى‌شوند، پس مى‌توان آنهارا در آب گذاشت تاآب به اعماق آنهانفوذ كندويا آنقدرآب روى آنها ريخته شود تا به نجاست نفوذ كند و در اين حالت اگر آن را خشك كنند سپس تطهيرنمايند بهتراست.

(مسأله 448) لباسى كه با رنگ متنجس رنگ آميزى شده است، چنان‌چه در آب فروبرند و آب پيش از آن‌كه به واسطه رنگ پارچه مضاف شود، به تمام آن برسد آن لباس پاك مى‌شود، اگرچه موقع فشاردادن، آب مضاف بيرون آيد.

(مسأله 449) اگر خمير نجس را بپزند وخشك كنند و در آب كر يا جارى بگذارند به طورى كه آب در آن نفوذ كند پاك مى‌شود. همچنين گل متنجس را اگر خشك كنند مثل نان متنجس، چنان‌چه آب كُرياجارى درآن نفوذكند پاك مى‌شود.

(مسأله 450) اگر بخواهند لباسى را كه به بول نجس شده با آب قليل آب بكشند، بايد دوبار بشويند اما لباسى كه به غير بول نجس شده، يا با يك واسطه به بول نجس شده، بعد از برطرف كردن عين نجاست، يكبار شستن كافى است. امّا اگر عين نجاست باشستن برطرف شود، چنان‌چه بر طرف شدن نجاست با آب قليل باشد، بايد يكبار ديگر نيز شسته شود ولو لباس به غير بول متنجّس شده باشد. چنان‌چه آب جارى باشد، ولو به بول نجس شده باشد، يك بار شستن كافى است.

(مسأله 451) ظرفى كه سگ با زبانش از آن آب يا غذا خورده، بايد بعد از خاك مالى با آب قليل دومرتبه واحتياطاً سه مرتبه شسته شود، ولى با آب جارى يا كر بعد از خاك مالى، يك مرتبه شستن كافى است.

(مسأله 452) اگر سگ از ظرفى بدون ليسيدن غذا يا آب بخورد، بنابر احتياط واجب خاك مال كرده بعد بشويند. ولى اگر ظرف با آب دهان يا عرق يا فضله سگ يا با ملاقات بعضى اعضاى آن نجس شود، خاك مالى لازم نيست. اگر آب ظرفى را كه سگ از آن خورده، به ظرف ديگر بريزند، همان حكم ليسيدن را دارد و بايد اول خاك مال نموده، سپس بشويند.

(مسأله 453) ظرفى كه خاك مالى كردن آن ممكن نباشد بر نجاست خود باقى مى‌ماند. اما اگر ممكن باشد بايد خاك مخلوط با كمى آب را داخل آن بريزند و به شدت تكان دهند تا به‌