چهل كيلومتر در سمت شمال غرب صوبه موقعيت دارد و از نظر قومى متعلق به قوم «آته» است كه يكى از چهار دسته كلان جاغورى مى‌باشد.

حيات تحصيلى و علمى‌

محمد اسحاق، در دامان پر مهر مادر و در سايه‌سار لطف و عنايت پدر رشد و نمو كرد و در سن پنج سالگى به مكتب خانه قريه پا نهاد و در آنجا كتاب‌هاى درسى آن زمان را كه به صورت بسيار سنتى تدريس مى‌شد فراگرفت. وى مانند بسيارى از هم‌سالان خود كتاب‌هاى چون «قاعده بغدادى» معروف به پنج سوره، قرآن كريم، پنج كتاب، ديوان اشعار حافظ، نصاب صبيان، صرف بهايى، صرف مير و ... را در زادگاهش در مكتب خانه فراگرفت و پس از فراگيرى آنها، رهسپار مدرسه علميه «او تقُول» شد و چندين سال در محضر مؤسس پارسا و فاضل آن، حجت الاسلام والمسلمين مرحوم شيخ قربانعلى وحيدى، از تحصيل كرده‌ها و علماى نجف و اديب و مدرسى شهير حجت الاسلام شهيد رمضان على شريفى كسب علم و تحصيل معرفت كرد.[1]

وفات مادر و هجرت به مشهد مقدسى‌

آيت‌الله فياض در نوجوانى مادر را از دست داد و مانند هر فرزند

[1] . عبدالمجيد ناصرى، مشاهير تشيع در افغانستان ج 1، ص 131.