لُقَطه‌

چهار موضوع از موضوعات رئيسه اين بخش، از فقرات فقهيه جلد 7 ذكر مى‌شوند، كه عبارتند از: 1- تعريف لقطه، 2- انواع لقطه، 3- حكم لقطه، 4- حكم مال مجهول المالك و ردّ مظالم.

اول- تعريف لقطه:

لقطه در لغت يعنى چيزى كه پيدا شده و صاحبش معلوم نيست؛ و در اصطلاح شرع لقطه به دو معنى استعمال مى‌شود: 1- لقطه به معناى اعمّ، يعنى هر گمشده‌اى كه كسى بر آن يد ندارد و اگر آن را برندارند از بين مى‌رود، 2- لقطه به معناى اخصّ، يعنى مال منقول گمشده‌اى كه كسى بر آن يد ندارد و اگر آن را برندارند از بين مى‌رود.

دوم- انواع لقطه:

لقطه به معناى اعمّ سه نوع است: اول: لقيط (انسان گمشده)، دوم: ضالّه (حيوان گمشده)، سوم: اموال منقول گمشده، نظير فرش، پول، ماشين و ...، كه آن لقطه را به معناى اخصّ گويند.

سوم- حكم لقطه:

1507- برداشتن لقيط- طفل گمشده- جائز بلكه مستحب است؛ و اگر ترس تلف شدنش در كار باشد، برداشتنش به جهت حفظ نفس از هلاكت واجب كفايى است؛ ولى اگر ترس از تلف در كار