صلح‌

دو موضوع از موضوعات رئيسه اين بخش، از فقرات فقهيه جلد 6 ذكر مى‌شوند، كه عبارتند از: 1- تعريف صلح، 2- احكام مربوط به صلح.

اول- تعريف صلح:

صلح آن است كه كسى با فردى سازش كند تا مقدارى از مال يا منفعت مال خود را ملك او نمايد و يا از طلب يا حق خود بگذرد، تا او هم در عوض مقدارى از مال يا منفعت مال خود را به اين فرد واگذار نمايد و يا از طلب يا حقى كه بر او دارد بگذرد، بلكه اگر بدون گرفتن عوض مقدارى از مال يا منفعت مال خود را به آن فرد واگذار نمايد و آن فرد نيز قبول كند باز هم صلح محسوب مى‌شود.

دوم- شروط صلح:

1432- شروط مربوط بنفس صلح عبارتند از: 1- بهره‌اى كه از صلح در نظر گرفته شده است شرعاً ممنوع نباشد، 2- صلح تكليفاً حرام و وضعاً باطل نباشد.

1433- شروط مربوط به طرفين صلح- متصالحين- عبارتند از: 1- بلوغ يا إشراف ولىّ، 2- عقل، 3- اختيار، 4- قصد، 5- طرفين صلح سفيه نباشند، 6- طرفين صلح نسبت به مال المصالحة مفلس نباشند، 7- طرفين صلح مالك تصرّف در مصالَحٌ‌به باشند. و بطور خلاصه‌