نماز بخواند اشكال ندارد.

دسته سوم- شروط مكانى:

شروط مكانى نماز گزار عبارتند از:

شرط اول- مكان نماز غصبى نباشد:

576- اگر نمازگزار در حال نماز بر چيزى يا در چيزى قرار گيرد كه عرف بگويد در آن يا بر آن نماز خوانده، چنانچه غصبى باشد نمازش باطل است، پس نماز روى فرش غصبى كه روى زمين مباح پهن شده باشد و نيز نماز در مكان غصبى كه فرش مباح بر آن پهن شده باشد باطل است.

577- ملكى كه منفعت آن مال ديگرى است، نماز خواندن در آن بدون اجازه مالك منفعت باطل است، مثلًا كسى كه خانه‌اى را اجاره كرده، اگر صاحب خانه يا شخص ديگرى بدون اجازه او در آن خانه نماز بخواند نمازش باطل است.

578- اگر ميت وصيت كرده باشد كه ثلث مال او را به مصرف خاصى برسانند، بنابر احتياط تا وقتى كه ثلث را جدا نكنند نمى‌شود در ملك او نماز خواند.

579- كسى كه حق سَبق دارد- مثلًا در مسجد براى نماز جا گرفته- اگر ديگرى جاى او را غصب كند و در آن نماز بخواند نمازش صحيح مى‌باشد، ولى معصيت كرده است.

580- اگر نمازگزار در جايى كه نمى‌داند غصبى است يا غصبى بودن آن را فراموش كرده است نماز بخواند، و بعد از نماز بفهمد يا يادش بيايد كه آنجا غصبى بوده، نمازش صحيح مى‌باشد، اگرچه خودش آن را غصب نموده و فراموش كرده باشد.

581- كسى كه در ملكى با ديگرى شريك است، اگر سهم او جدا نباشد، بدون اجازه شريكش نمى‌تواند در آن ملك تصرف كند و نماز بخواند.

582- اگر كسى با عين پولى كه خمس و زكات آن را نداده است ملكى بخرد، تصرّف او در آن ملك حرام است، و نمازش هم در آنجا باطل مى‌باشد؛ ولى اگر ملكى به نسيه بخرد، و در موقع خريدن قصدش اين باشد كه از مالى كه خمس يا زكاتش را نداده، قيمت آن را بپردازد، تصرف او در آن ملك جائز، و نمازش هم در آنجا صحيح است.

583- اگر صاحب ملك به زبان، اجازه نماز خواندن بدهد، و انسان بداند كه قلباً راضى نيست،