نوع چهارم- آب چاه:

28- آب چاهى كه از زمين مى‌جوشد- اگرچه كمتر از كُر باشد- چنانچه نجاست به آن برسد، تا وقتى كه بو يا رنگ يا مزه آن تغيير نكرده است پاك و پاك كننده مى‌باشد.

29- اگر آب چاهى كه متصل به مادّه است به سبب نجاست متغير شود، با زوال تغيّر پاك مى‌شود، اعمّ از اينكه زوال تغيّر خود بخود يا به واسطه باران و يا با كشيدن مقدارى از آب آن چاه حاصل شود.

نوع پنجم- آب كُر:

آب كُر مقدار آبى است كه اگر در ظرفى بريزند كه طول و عرض و عمق آن، هريك سه وجب ونيم معمولى است- وجب معمولى عادتاً از 21 سانتيمتر كمتر نيست- آن ظرف را پر كند.

30- آب كر آب كثير مى‌باشد، و پاك و پاك كننده است، و به سبب ملاقات با نجاست نجس نمى‌شود؛ مگر اينكه بو يا رنگ يا طعم آن به واسطه نجاست تغيير كند.

31- اگر مقدارى از آب كر يخ ببندد و باقى آن كر نباشد، چنانچه نجاست به آن برسد نجس مى‌شود، و هر مقدار از يخ هم آب شود نجس مى گردد.

32- كُر بودن آب به يكى از سه طريق زير ثابت مى‌شود: 1- خود انسان يقين پيدا كند، 2- به خبر دادن دو يا يك مرد عادل يا يك نفر راستگو كه قولش مورد وثوق و اطمينان است، 3- به خبر دادن كسى كه آب در دست او است، و متّهم به دروغگويى هم نيست، مثلًا حمّامى بگويد آب حوض حمّام كر، است.

نوع ششم- آب قليل:

33- آب قليل آبى است كه از مقدار كُر كمتر است، و داراى مادّه زمينى و آسمانى نمى‌باشد.

34- آبى كه از دوش حمام به صورت قطرات پى در پى مى‌ريزد، اگر قطرات آن با فاصله- و لو خيلى كم- بريزند حكم آب قليل را دارد؛ اما اگر قطرات پشت سر هم و به شكل خط مستقيم بريزند، حكم آب كثير را دارد.

35- آب قليل به مجرد ملاقات با نجاست نجس مى‌شود، اگرچه نجاست به قدرى باشد كه ديده نشود.