1490-
اگر نمازگزار يك سجده يا تشهد را فراموش كند، و به گونهاى كه در ضمن تيتر (خللى
كه بايد تدارك شود) بيان شد در محل آن متذكر نشود، بايد بعد از سلام آن را قضاء
نمايد و سپس دو سجده سهو بجا آورد؛ و اگر غير از سجده و تشهّد چيزى از اجزاء غير
ركنى نماز را فراموش كند و در محلش متذكر نشود قضاء ندارد.
شرائط
و احكام:
1491-
در قضاء سجده و تشهدى كه نمازگزار بعد از سلام نماز بجا مى آورد، تمام شرائط نماز
مانند پاك بودن بدن و لباس و رو به قبله بودن و ... معتبر مىباشند، و همچنين در
قضاء سجده ذكر سجده و در قضاء تشهد شهادتين و صلوات بر محمّد و آل محمّد معتبر
مىباشند.
1492-
هرگاه نمازگزار بعضى از اجزاء تشهد- مثلًا «أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا
اللَّهُ»- را فراموش كند، و در محل تشهد متذكر نشود، بعد از سلام نماز فقط قضاء آن
جزء بر او واجب است؛ بلى، اگر صلوات بر آل محمّد را فراموش كرده باشد، أحوط آن است
كه صلوات بر محمّد را نيز اعاده كند، يعنى بگويد: «أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى
مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ».
1493-
بنابر احتياط واجب در قضاء سجده و تشهد فراموش شده معتبر است كه