1326- كسى كه بايد ايستاده نماز بخواند، چنانچه قيام در حال تكبيرة الإحرام يا قيام قبل از ركوع يا قيام در حال ركوع را ترك نمايد نمازش باطل مى‌شود.

1327- اگر سهواً از نمازگزار كارى سر بزند كه صورت و اسم نماز عرفاً از بين برود- مثلًا سهواً به هوا بپرد- نمازش باطل مى‌شود.

1328- هرگاه نمازگزار به سبب ندانستن مسأله چيزى از اجزاء ركنيّه نماز- نيّت و قيام و تكبيرة الإحرام و ركوع و سجود- يا چيزى از شرائط ركنيّه نماز- طهارت از حدث و تعيين نماز هرگاه معيّن نباشد و قبله- را كم يا زياد كند، نمازش باطل مى‌شود، پس اگر مثلًا ركعت يا ركوع يا غير اينها از اجزاء ركنيّه را كم يا زياد كند يا بدون طهارت از حدث يا پشت به قبله نماز بخواند، نمازش باطل مى‌شود؛ و اگر اجزاء يا شرائط غير ركنيّه نماز را از روى نادانى كم يا زياد كند، بنابر احتياط واجب بايد نمازش را دوباره بخواند.

دوم- خللى كه بايد تدارك شود:

1329- محل تدارك اجزاء فراموش شده نماز با محل تدارك اجزائى كه نمازگزار در انجام دادن آنها شك دارد متفاوت است، به اين بيان كه محل تدارك اجزاء فراموش شده از ركن تا ركن ديگر است، و با داخل شدن در ركن بعد محل تدارك مى‌گذرد، زيرا بعد از دخول در ركن بعد اگر نمازگزار برگردد و جزء فراموش شده را تدارك كند ركن زياد مى‌گردد، و كم يا زياد شدن ركن در نماز موجب بطلان آن است؛ ولى محل تدارك اجزائى كه نمازگزار در انجام دادن آنها شك دارد به گونه‌اى است كه در شكّيّات نماز فقره (1353) بيان خواهد شد.

1330- هرگاه نمازگزار چيزى از حمد يا سوره را از روى فراموشى ترك كند، و قبل از ركوع همان ركعت يادش بيايد، بايد برگردد و آن فراموش شده و مابعدش را بجا آورد.

1331- اگر نمازگزار در ركعت سوم و چهارم نماز چيزى از حمد يا تسبيحات را فراموش كند، و قبل از ركوع همان ركعت يادش بيايد، بايد برگردد و آن فراموش شده را با مابعدش بجا آورد، و بعد بقيّه نماز را بخواند.