تحيّت
بر دو نوع است: 1- تحيّت به سلام، 2- تحيّت به غير سلام.
اول-
تحيّت به سلام و جواب آن:
1275-
سلام كردن در اسلام از مستحبّات مؤكّده مىباشد، و به آن بسيار سفارش شده است؛ ولى
جواب دادن سلام از واجبات توصّلى است.
1276-
نمازگزار نبايد در حال نماز به ديگرى سلام كند؛ ولى اگر كسى به او سلام كرد، واجب
است به گونهاى جواب او را بدهد كه لفظ سلام مقدم باشد، مثلًا بگويد: «السَّلامُ
عَلَيْكُمْ» يا بگويد: «سَلامٌ عَلَيْكُمْ» بنابر اين نبايد بگويد: «عَلَيْكُمُ
السَّلامُ».
1277-
بهتر است نمازگزار جواب سلام را به قصد جواب بگويد؛ و چنانچه قصد دعاء هم بنمايد-
يعنى از خداوند عالم براى سلام كننده سلامتى بخواهد- اشكال ندارد.
1278-
اگر كسى به طور غلط به نمازگزار سلام كند به گونهاى كه سلام حساب نشود، جواب دادن
به سلام او جائز نيست.
1279-
اگر نمازگزار جواب سلام را ندهد معصيت كرده ولى نمازش صحيح است.
1280-
سلام كردن به نمازگزار مكروه مىباشد.
1281-
انسان بايد جواب سلام را فوراً بگويد، چه در نماز باشد يا در غير نماز،