67- آب متنجس- اعمّ از مطلق و مضاف- اگر بعد از بخار شدن تبديل به آب جديد شود پاك مى گردد، بلكه هر مائع نجسى كه بخار آن تبديل به آب شود با رعايت ميزانى كه در فقره (335) بيان مى‌شود پاك مى گردد، حتى بول.

68- اگر آب نجس يا متنجّس را براى آشاميدن تصفيه كنند، تا متصل به كر يا جارى نشود پاك نمى‌گردد.

آب مشكوك و مشتبه:

69- اگر انسان در طهارت يا تنجّس آبى شك كند، آن آب پاك است؛ اما اگر بداند آن آب سابقاً منتجّس بوده و نداند پاك شده است يا نه، تا زمانى كه طهارت آن ثابت نشده است نجس مى‌باشد.

70- آب كثيرى كه با نجاست ملاقات كرده است، اگر انسان شك كند كه متغير شده است يا نه، محكوم به طهارت مى‌باشد، و همچنين اگر بداند كه آب تغيير كرده است ولى شك كند كه تغيير حاصل شده به سبب مجاورت يا ملاقات با نجاست بوده يا به سبب ملاقات با شى‌ء پاك، آن آب محكوم به طهارت مى‌باشد.

71- دو آبى كه يكى از آنها معيّناً متنجّس و ديگرى پاك است، اگر نجاست با يكى از آنها به طور غير معيّن ملاقات نمايد، آبى كه پاك بوده است محكوم به طهارت مى‌باشد.

72- آب كرى كه معلوم نيست مطلق است يا مضاف، اگر با نجاست ملاقات نمايد نجس نمى‌شود؛ مگر اينكه بو يا طعم يا رنگ آن تغيير كند؛ امّا اگر نجاست با دو آب كر كه يكى مطلق و ديگرى مضاف است به طور غير معيّن ملاقات كند، هر دو آب پاك مى باشند.

73- آبى كه قليل بوده و با اضافه كردن آب بر آن به مقدار كر رسيده است، اگر با نجاست ملاقات نمايد و معلوم نباشد كه ملاقات قبل از كر شدن بوده يا بعد از آن، در صورتى كه تاريخ ملاقات و تاريخ كر شدن هر دو مجهول باشند يا تاريخ كر شدن معلوم‌