شك كند كه سجده دوم را انجام داده است يا نه، بايد برگردد و آن را انجام دهد.

1154- اگر نمازگزار در حال خواندن تشهد شك كند كه سجده دوم را بجا آورده است يا نه، بايد آن را بجا آورد، و بعد از انجام آن تشهد را بخواند.

1155- اگر نمازگزار بعد از سر برداشتن از سجده شك كند كه خود سجده يا ذكر آن را صحيح انجام داده است يا نه، نبايد به شك خود اعتناء نمايد.

نوع دوم- سجده تلاوت قرآن:

1156- كسى كه يكى از چهار آيه سجده را از چهار سوره‌اى كه سجده واجب دارند تلاوت نمايد، واجب است سجده كند، و همچنين كسى كه يكى از چهار آيه مزبور را گوش كند، واجب است سجده نمايد؛ ولى كسى كه اين آيات را گوش ندهد بلكه ناخود آگاه به گوش او برسد، چنانچه در نماز نباشد، افضل آن است كه سجده نمايد.

1157- سوره‌هايى كه سجده واجب دارند عبارتند از:

اول: سوره سى و دوم، يعنى سوره سجده «الم تنزيل»، آيه 15، نزد:

«لا يَسْتَكْبِرُونَ».

دوم: سوره چهل و يكم، يعنى سوره فصّلت «حم سجده»، آيه 37، نزد:

«تَعْبُدُونَ».

سوم: سوره پنجاه و سوم، يعنى سوره نجم «و النجم»، آيه 62، نزد:

«فَاسْجُدُوا».

چهارم: سوره نود و ششم، يعنى سوره علق «إقرأ باسم ربك»، آيه 19، نزد:

«وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ».

1158- سجده كردن در هر آيه از قرآن كريم كه در آن امر به سجود شده است افضل است؛ اما در يازده آيه از يازده سوره نزد كلماتى كه به ترتيب ذكر مى‌شوند سجده كردن مستحب مى‌باشد:

اول: سوره اعراف، آيه 206، نزد: «وَ لَهُ يَسْجُدُونَ».

دوم: سوره رعد، آيه 15، نزد: «وَ ظِلالُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ».

سوم: سوره نحل، آيه 50، نزد: «وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ».

چهارم: سوره بنى اسرائيل، آيه 109، نزد: «وَ يَزِيدُهُمْ خُشُوعاً».