نصف نرسيده باشد.

1053- اگر نمازگزار در نماز سوره ديگرى غير از سوره توحيد «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» يا سوره كافرون‌ «قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ» را بخواند، تا به نصف نرسيده است مى‌تواند آن سوره را رها كند و سوره ديگر بخواند.

1054- هرگاه نمازگزار از سوره‌اى به سوره ديگر عدول نمايد، بر او واجب است‌ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»* را اعاده كند، و به‌ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»* كه در سوره اول خوانده است اكتفاء نكند.

ششم: بلند خواندن زن حمد و سوره را به گونه‌اى كه مرد نامحرم صداى او را بشنود.

مستحبات مربوط به قرائت:

1055- مستحب است نمازگزار در هنگام قرائت چهارده چيز را مراعات كند:

1- در ركعت اول پيش از حمد بگويد: «أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ» يا بگويد: «أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّميعِ الْعَليمِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ»؛ و سزاوار است كه اين ذكر را آهسته بگويد، 2- در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» را بلند بگويد، 3- حمد و سوره را شمرده بخواند، 4- در آخر هر آيه وقف كند، يعنى آن را به آيه بعد نچسباند، 5- حمد و سوره را با صوت خوب ولى بدون غناء تلاوت كند، 6- در حال خواندن حمد و سوره به معناى آيات توجه داشته باشد، و از آنها پند بگيرد، 7- بعد از تمام شدن حمد بگويد: «أَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ» چه در نماز جماعت باشد و چه در نماز فرادى، 8- بعد از خواندن سوره توحيد «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» يك يا دو يا سه مرتبه بگويد: «كَذلِكَ اللَّهُ رَبِّي‌» يا بگويد: «كَذلِكَ اللَّهُ رَبُّنا»؛ و چنانچه سوره‌ «وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها» را تلاوت مى‌كند، بعد از خواندن آن بگويد: «صَدَقَ اللَّهُ»، 9- بين حمد و سوره و بين سوره و قنوت و بين قنوت و تكبير ركوع كمى صبر كند، 10- هرگاه در آيه‌اى كه مى‌خواند نعمتى ذكر شده باشد، از خداوند منّان قلباً آن نعمت را درخواست نمايد؛ و هرگاه عذاب ذكر شده باشد، به خداوند رحيم پناه ببرد، 11- در ركعت اول تمام نمازها سوره قدر «إِنَّا أَنْزَلْناهُ» و در ركعت دوم سوره توحيد «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» رابخواند؛ و چنانچه در نماز به غير اين دو سوره مشغول شود، و متوجه استحباب خواندن اين دو سوره گردد، و از آن سوره‌اى كه مشغول شده است به يكى از