مشغول خواندن چيزى شده باشد، نبايد به شك خود اعتناء كند؛ و اگر چيزى نخوانده است، بايد تكبيرة الإحرام را بگويد.

1009- اگر نمازگزار بعد از گفتن تكبيرة الإحرام شك كند كه آن را صحيح گفته است يا نه، چنانچه مشغول خواندن چيزى شده باشد، نبايد به شك خود اعتناء كند؛ و اگر چيزى نخوانده است، بنابر احتياط واجب بايد تكبيرة الإحرام را بگويد.

1010- اگر نمازگزار تكبيرى بگويد، و شك كند كه تكبيرة الإحرام است يا تكبير ركوع، بايد بنا بگذارد كه تكبيرة الإحرام بوده است.

چهارم- قرائت:

منظور از قرائت در نماز، خواندن سوره حمد- سوره اول قرآن شريف- و يك سوره ديگر از قرآن كريم- به توضيحى كه بيان مى‌گردد- مى‌باشد، و چون در ميان تمام سوره‌هاى قرآن كريم خواندن سوره اخلاص‌ «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» بعد از سوره حمد مزيت بيشترى دارد، به همين جهت ابتداء صورت سوره حمد و سپس صورت سوره اخلاص بيان مى‌شود.

صورت سوره حمد:

1011- سوره حمد كه جزء اول قرائت مى‌باشد به اين صورت است:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ* الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ* الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ* مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ* إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ* اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ* صِراطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ* غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لَا الضَّالِّينَ».[1]

[1] - ابتداء مى‌كنم به نام خداوندى كه در دنيا بر مؤمن و كافر رحم كننده است و در آخرت فقط بر مؤمن رحم كننده مى‌باشد* حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار همه موجودات مى‌باشد* در دنيا بر مؤمن و كافر و در آخرت فقط بر مؤمن رحم كننده است* صاحب اختيار روز قيامت است* فقط تو را عبادت مى‌كنيم و فقط از تو كمك مى‌خواهيم* ما را به راه راست- كه همان دين اسلام است- هدايت فرما* راه كسانى كه- مانند پيغمبران و جانشينان پيغمبران- به آنها نعمت دادى* نه راه كسانى كه- مانند جهود- بر آنها غضب كرده‌اى، و نه راه آنان كه گمراهند.