819- كسى كه لباس ندارد، اگر شخص ديگرى لباس به او ببخشد يا عاريه دهد، چنانچه قبول كردن آن براى او مشقّت نداشته باشد بايد قبول كند؛ بلكه اگر عاريه گرفتن يا درخواست بخشش براى او سخت نيست، بايد از كسى كه لباس دارد درخواست بخشش يا عاريه نمايد.

820- پوشيدن لباس شهرت كه پارچه يا رنگ يا دوخت آن براى كسى كه مى‌خواهد آن را بپوشد معمول نيست و مستلزم هتك حرمت يا حرام ديگرى است حرام مى‌باشد؛ ولى اگر با آن لباس نماز بخواند اشكال ندارد.

821- احتياط لازم آن است كه مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه نپوشد؛ ولى اگر بپوشد و با آن نماز بخواند اشكال ندارد.

822- كسى كه بايد خوابيده نماز بخواند، اگر برهنه باشد و لحاف يا تشك او نجس يا ابريشم خالص يا از اجزاء مردار يا از حيوان حرام گوشت باشد، در صورتى كه بتواند عورت خود را با چيز ديگرى بپوشاند، احتياط واجب آن است كه در نماز خود را با آنها نپوشاند.

مستحبات مربوط به پوشش در نماز:

823- مستحبات راجع به پوشش در نماز چهارده چيز مى‌باشند:

1- نمازگزار مرد براى نماز عمّامه بر سر بگذارد و تحت الحَنَك بيندازد، و انداختن تحت الحَنَك يعنى يك طرف عمامه را زير چانه قرار دهد، و لازم نيست آن را از زير چانه بگرداند و سرش را به پشت شانه بيندازد يا آن را به طرف ديگر عمامه متصل كند و يا دور گردن بپيچد، اگرچه همه اين موارد از مصاديق تحت الحنك مى‌باشند، 2- در حال نماز عباء بپوشد، مخصوصاً اگر امام جماعت باشد؛ بلكه ترك آن براى او مكروه است، 3- حد اقل مابين ناف و زانو را بپوشاند، 4- نعل عربى بپوشد، 5- نمازگزار زن قدمين خود را بپوشاند، 6- گردنبند خود را بپوشد، 7- دختر نابالغ سر خود را بپوشاند، 8- نمازگزار- چه زن باشد و چه مرد- بيش از يك لباس بپوشد، 9- شلوار بپوشد، 10- لباس سفيد بر تن كند، 11- لباسى كه از جنس پنبه يا كتان است بپوشد، 12- پاكيزه‌ترين جامه‌هاى خود را بپوشد، 13- انگشتر عقيق به دست كند، 14- خود را خوشبو نمايد، و منقول است كه يك نماز با بوى خوش معادل با هفتاد نماز است.