17- اگر مقدارى از آب جارى به واسطه نجاست متغيّر شود، آبى كه متغيّر شده است نجس مى‌باشد؛ ولى مقدارى كه تغيير نكرده است اگر در طرف مادّه باشد پاك است، و نيز اگر در طرف ديگر باشد و تمام رشته آب تغيير نكرده- يعنى اتصال به مادّه تماماً قطع نشده است- باز هم پاك مى‌باشد؛ امّا اگر اتصال تماماً قطع شده باشد، بايد كُر بودن آن ملاحظه شود، يعنى اگر كر باشد پاك است.

نوع سوم- آب باران:

18- باران وصل به مادّه آسمانى است، و اگر استمرار ريزش قطرات آن به حدّى باشد كه عرفاً بگويند باران مى‌بارد- مثلًا بر روى زمين سفت جارى شود- پاك و پاك كننده است.

19- آب بارانى كه در هنگام باريدن از بام منازل و عمارات توسط ناودان و امثال آن سرازير مى‌شود، اگر مضاف نباشد پاك و پاك كننده است، و به ملاقات با نجاست نجس نمى‌شود.

20- اگر باران بر بام خانه نفوذ كند و رطوبت آن از سقف اطاق ترشّح كرده و به صورت قطرات بر زمين بريزد، به ملاقات با نجاست نجس مى‌شود، هرچند بارش باران پيوسته باشد، و همچنين است اگر باران بر برگ درختان ببارد و قطرات آن بر زمين بريزد.

21- اگر باران بر پشت بام متنجّس ببارد، و بعد از نفوذ در سقف تقاطر نمايد، تا زمانى كه باران مى‌بارد قطرات آن متنجّس نيستند، هرچند عين نجاست بر روى بام موجود باشد، و باران هم بر آن ببارد؛ امّا اگر قطرات بعد از قطع شدن باران از سقف بريزند، در صورتى كه با نجاست برخورد كرده باشند متنجّس مى‌باشند، و همين حكم براى آب بارانى كه توسط ناودان به زمين مى‌ريزد نيز ثابت است.

22- اگر باران بر عين نجس ببارد و به جاى ديگر ترشّح كند، چنانچه عين نجاست همراه نداشته و بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد پاك است، پس اگر باران بر خون ببارد و ترشّح كند، چنانچه بو يا رنگ يا مزه آن را بگيرد يا ذرّه‌هاى خون در آن‌