- اگرچه تا روز ديگر لباسش به بول بچه نجس شود- مى‌تواند با آن لباس نماز بخواند؛ ولى احتياط مستحب آن است كه لباس خود را به هنگام نزديك شدن عصر براى نماز ظهر و عصر آب بكشد، و نيز اگر پرستار بچه بيش از يك لباس دارد ولى ناچار است كه همه آنها را بپوشد، چنانچه در شبانه روز يك مرتبه همه آنها را آب بكشد كافى است.

780- اگر لباس پرستار به بول دختر بچه نجس شود- اگرچه روزى يك مرتبه آن را آب بكشد- چنانچه بعد از آب كشيدن دوباره نجس شود، احتياط مستحب آن است كه با آن لباس نماز نخواند.

شرط دوم- لباس نمازگزار مباح باشد:

781- كسى كه مى‌داند پوشيدن لباس غصبى حرام است و نماز با آن باطل مى‌باشد، يا از روى تقصير نمى‌داند پوشيدن لباس غصبى حرام است و نماز با آن باطل مى‌باشد، اگر عمداً در آن لباس نماز بخواند، نمازش باطل است؛ ولى چيزهايى كه به تنهايى عورت را نمى‌پوشانند- مانند عرقچين و ...- و چيزهايى كه نمازگزار آنها را نپوشيده است- مانند دستمال بزرگ يا لنگى كه در جيب نمازگزار باشد- اگرچه بشود عورت را با آنها پوشانيد، و همچنين چيزهايى كه نمازگزار آنها را پوشيده است ولى ساتر مباح ديگرى نيز دارد- مانند دو پيراهن كه يكى از آنها غصبى است و نمازگزار هر دوى آنها را پوشيده است- در تمام اين صور غصبى بودن آنها مضرّ به صحت نماز نيست؛ هرچند احتياط در ترك است.

782- كسى كه مى‌داند پوشيدن لباس غصبى حرام است ولى نمى‌داند نماز را باطل مى‌كند، اگر عمداً با لباس غصبى نماز بخواند، به تفصيلى كه در فقره قبل گذشت نمازش باطل است.

783- اگر كسى نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبى است و با آن نماز بخواند، نمازش صحيح است، حتى اگر خودش آن را غصب كرده باشد.

784- اگر كسى در بين نماز بفهمد لباسش غصبى است، چنانچه چيز ديگرى عورت او را پوشانده است و مى‌تواند فوراً يا بدون اينكه موالات نماز- پى در پى بودن آن- بهم بخورد لباس غصبى را بيرون آورد، بايد آن را بيرون آورد، و در اين صورت نمازش صحيح است؛ و اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده است يا نمى‌تواند لباس‌